
Je vraagt je af hoe zo’n telefoongesprek tussen de landsadvocaat en de griffie van het Gerechtshof gaat.|
– Ja, hier met mij. Sonja is gek geworden.
– Sonja …?
– Je weet wel, Sonja van de Rechtbank. Sonja zonder hond. Die wordt gek thuis en nu wil ze van de avondklok af. Ferd was laaiend en niet op anderhalve meter kan ik je zeggen.
– Ik ga kijken wat we gaan doen. Maak je niet druk. Nederland begrijpt toch niet hoe dit werkt, al zenden we het live uit. Hahaha, zie je later vanmiddag met de stukken.
Nee, natuurlijk ging het gesprek niet zo. Maar toch, het zou wel interessant zijn om te weten wat er nu precies gebeurd is op die ochtend toen het vonnis van de kort geding rechter over de avondklok als een bom insloeg. Advocaat Spong verwoordde bij Jinek terecht het ongemak.
“Alsof de Staat op een knop kan drukken en drie uur later is er een spoedappèl. Voor een burger kan dat weken duren.”
Inderdaad, de burger kan niet gewoon naar binnenwandelen met Jaap van Dissel aan de hand – wat doet een infectioloog in een puur juridisch schorsingsincident ? – en zeggen dat-ie meteen een kort geding wil hebben omdat-ie uit zijn huis wordt gezet of geen inkomen heeft.
Er volgde dus een kort geding om voorlopig de werking van de uitspraak van de Haagse rechtbank onderuit te halen. Natuurlijk probeerde Viruswaarheid de procedure over de klok van 21:00 uur te tillen om daarmee maximaal van de uitkomst te kunnen profiteren – de geest was dan misschien uit de fles – maar iedereen die ernaar keek en het een beetje begreep wist dat dat nooit zou gaan lukken. Het was tenenkrommend om te zien – zie ook het Parool – dat een rechter dreigde met het door de beveiliging fysiek buiten zetten van Viruswaarheid; een procespartij die in eerste instantie blijkbaar een voldoende doortimmert verhaal had gehouden. Een wraking was blijkbaar het enige middel om in de rechtszaal te blijven; en natuurlijk ook om 21:00 uur te halen.
Maar de wraking werd op tijd afgehandeld – hopelijk hadden ze bij Viruswaarheid de avondklok-verklaring bij zich – en daarvoor hoefde Ferd Grapperhaus en Rutte niet eens aan het Nederlandse volk uit te leggen hoe het nu precies zat met die uitspraak van rechter Sonja Hoekstra-van Vliet en liet men iedereen bewust in de waan dat, oei, oei, iedereen opeens na 21:00 uur de straat op kon om te gaan feesten.