Waarom je soms niet op een foto wil staan…

Op 20 oktober jl. organiseerde de Gemeente Sittard-Geleen een bijeenkomst waar allerlei organisaties die zich bezig houden met armoedebestrijding en kansen(on)gelijkheid aanwezig waren.

Als kers op de taart had men zelfs de Nationale Ombudsman Reinier van Zutphen weten te strikken. Deze hield een inspirerend verhaal. De dag werd afgesloten met een groepsfoto die prompt in het nieuws kwam met een pakkend verhaal. Voor die eer heb ik maar even bedankt.

Maatschappelijke partners, er is winst te behalen, elkaar meer opzoeken, complex werkveld, bla bla bla…

Waarom? Omdat deze bijeenkomst met interessante sprekers en veel woorden verdoezelde dat de gemeente Sittard-Geleen een mager armoedebeleid heeft. Dat werd ook wel duidelijk toen later tijdens de bijeenkomst – de Nationale Ombudsman was helaas al weg – de naast mij zittende wethouder Bühler niet erg gecharmeerd leek van kritische vragen over de inkomensgrenzen die de gemeente hanteert voor bijzondere bijstand en de energietoeslag. Daarbij doet de gemeente alsof het om landelijke regels gaat waar men zich aan moet houden, maar het is hier toch echt de gemeenteraad (en het College) die aan zet is en deze keuzes maakt.

Burgers moeten hun gemeenteraadslid eens bellen en zorgen dat de inkomensgrenzen voor gemeentelijke regelingen verruimd worden !

Dus als tegenwicht voor al die bla bla bla en de “wij doen het gezellig samen“-foto twee trieste voorbeelden:

• mensen met een Wajong-uitkering – een sociaal minimum-uitkering voor jonggehandicapten – krijgen in Sittard-Geleen geen extraatje (de zgn. individuele inkomenstoeslag). Hun inkomen is iets meer dan een tientje te hoog en de grens ligt bij 102% van het sociaal minimum. Zij missen daardoor vele honderden euro’s per jaar:
  
  
  
  
• de grens voor de energietoeslag ligt in Sittard-Geleen voor een gezin op maar € 1.794,40 (ter vergelijking: in Venlo ligt deze op € 2.242,99 netto voor een gezin) waardoor bijvoorbeeld ouderen met een aanvullend pensioentje buiten de boot vallen. Dat is dus een keuze!

Dus altijd even nadenken voor dat je ongewild in een reclamespot terecht komt van een gemeente.